We hadden de tafel gedekt, de ruimte was gereed en de catering onderweg. De Directeuren druppelden één voor één binnen. Direct bij binnenkomst werden ze van hun Directeurschap ontdaan. Mobiele telefoons, visitekaartjes en autosleutels werden ingeleverd en vanaf binnenkomst mochten ze niet over hun werk praten.

Het gezelschap bestond uit drie vrouwelijke en vier mannelijke mensen die Directeurtje spelen (zoals één van hen het noemde). Het is fascinerend om te zien wat er gebeurt als een belangrijk deel van de identiteit wordt weggenomen, het maakt dat een belangrijk deel van de gespreksstof (Wat doe je?) verboden is.

Iedereen was binnen, we gingen aan tafel. We hadden een Directeurenmaal….alleen zonder wijn. Het ontregelen van situaties heeft een mooi effect, mensen (ook Directeuren) verliezen houvast en moeten hierdoor creatiever worden, en wakker. We zaten aan tafel, in totaal negen personen, gesprekken in groepjes van drie of twee. Iedereen was geland, het maal had gesmaakt en de oppervlakkigheden gepasseerd.

Jeroen en ik openden met onze verhalen, Jeroen had een heftige scheiding met moeilijke keuzes doorgemaakt en ikzelf vertelde mijn burn-out verhaal, de pijn, angst, verdoving en vermijding. Openlijk deelden we onze twijfels, tekortkomingen, schaamte en het effect en de pijn op onze dierbaren.

De tafel werd geopend, de ene directeur had een moeizame overname van familiebedrijf en hierdoor verstoorde familierelaties, dit veroorzaakte onzekerheid en verlies van zelfvertrouwen. De andere worstelde met de aandacht voor de zaak en personeel aan de ene kant en het jonge gezin aan de andere. Reflecties op eigen ouders, gemis van vader en nu vergelijkbaar gedrag vertonen maakte het indringend. Een volgende had gezondheidsklachten, deels door ongelooflijk hard werken en deels door een bourgondische levensstijl. Lichaam gaf aan dat het niet goed ging, toch niet weten hoe te veranderen. Een volgende zijn bedrijf groeide zo snel dat het ten koste ging van keuzes voor privé en het gevoel geleefd te worden.

Directie is synoniem voor richting, deze mensen (die Directeur zijn) misten dit dus ook bij tijden. Richtingloze mensen die vanuit hun rol juist dit moeten geven.

Vervolgens kregen alle Directeuren een duocoaching. Een provocatieve sessie waarin Jeroen en ik in 10 minuten hun dilemma probeerden op te lossen. Het gebruik van humor, warmte en provocatie is een prachtige manier om met luchtigheid de dilemma’s te bespreken. Ik durf te beweren dat we bijna alle Directeuren een duidelijke richting hebben kunnen geven.

Een menselijk en eerlijk gesprek zou voor heel veel Management Teams van grote waarde zijn. Dus Directeuren, laat zien wie je echt bent, je verlangens, dromen, twijfels en dilemma’s en maak de organisatie hiermee een stukje menselijker….

Het was prachtig om te zien hoe kwetsbaar en open deze mensen zich opstelden, ook de reacties aan het einde van de avond waren hartelijk en duidelijk van waarde.